Tamara Łempicka - The Straw Hat, 1930

Serigrafia "The Straw Hat" wydana w limitowanej edycji 100 egzemplarzy posiada certyfikat autentyczności potwierdzony suchą pieczęcią przez Tamara de Lempicka Estate LLC oraz jest opatrzony sygnaturą Marisy de Lempickiej. 

Portrety Łempickiej przepełnione są erotyzmem i często przedstawiają bohaterki zatopione w rozkoszy. Praca „The Straw Hat” prezentuje młodą blondynkę w lekkiej białej sukni, z bukietem różowych kwiatów, która poprzez opadające powieki oddaje się uwzniośleniu. Pod koniec XX wieku w Łempickiej odkryto zdolną, elegancką, nienasyconą seksualnie kobietę, która takie same postaci wielbiła portretować. Jej twórczość jest jednocześnie neoklasyczna i neobarokowa, a także przepełniona ekspresjonistycznym niepokojem, czego dowodem niewątpliwie jest powyższa praca.

Technika wykonania: serigrafia

Wymiary pracy: 60 x 46 [cm]

Wymiary w ramie:  102 x 89 [cm]

Edycja zamknięta na 100 egzemplarzy

Ramy: zostały specjalnie zaprojektowane do prac Tamary Łempickiej. Stylistyką nawiązują do lat, w których artystka tworzyła swoje obrazy. Technologia wykonania ram oparta jest o tradycyjne techniki pozłotnicze. Srebrne płatki kładzione są ręcznie na specjalnie przygotowane, zagruntowane powierzchnie.  Bazowy grunt oparty jest na kredzie bolońskiej  i klejach organicznych, nakładanych pędzlem na specjalnie przygotowane, drewniane powierzchnie. Końcowe wykończenie ram to politury szelakowe nakładane specjalnymi tamponami. Unikatowy charakter i kolorystykę nadają ramom końcowe warstwy patyn olejno-pigmentowych. Oprawa z passe-partout bezkwasowym i bieloną wkładką doskonale zabezpiecza obrazy. Zastosowane szkło to belgijski float 2 mm.

Tamara Łempicka (1898-1980) - polska malarka, której twórczość jest kwintesencją stylu Art déco w malarstwie. Jako młoda dziewczyna uczyła się na pensji w Lozannie, skąd dzięki swojemu statusowi finansowemu mogła  wyjeżdżać do Włoch - zwiedziła Wenecję, Florencję, Rzym - gdzie zafascynowało ją malarstwo renesansowych mistrzów. I wojna światowa zastał ją w Petersburgu, gdzie poślubiła młodego prawnika Tadeusza Łempickiego. W 1918 roku małżeństwo zamieszkało w Paryżu. Łempicka rozpoczęła wówczas studia malarskie w Academie de la Grand Chaumiere oraz w Academie Ranson u Maurice'a Denisa i Andrea Lothe'a. Jej prace można było znaleźć na paryskich salonach. Malowała przede wszystkim akty i portrety, głównie ludzi pięknych i zamożnych. W 1928 roku, odwiedziła trzykrotnie Warszawę, gdzie odbyła się wystawa jej prac w Zachęcie; natomiast kolejne dwa obrazy pokazała na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W 1939 uciekając przed II wojną światową wyjechała do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała w Nowym Jorku, ostatnie lata życia spędziła w Meksyku.