Tamara Łempicka - The Young Girls, 1930

Serigrafia "The Young Girls" wydana w limitowanej edycji 100 egzemplarzy posiada certyfikat autentyczności potwierdzony suchą pieczęcią przez Tamara de Lempicka Estate LLC oraz jest opatrzony sygnaturą Marisy de Lempickiej. 

Dwie młode kobiety przytulają się do siebie, a ich powieki rozkosznie opadają. Są otulone zielono-turkusowym szalikiem, w którym ukryta jest charakterystyczna dla Łempickiej, kubistyczna forma. Portret dwójki współczesnych kochanek w tle wypełniony jest obrazem metropolii. Kanciasta geometria miejskiego pejzażu przedstawia stylizowaną wersję panoramy Manhattanu, która wywarła na artystce głębokie wrażenie podczas pierwszej wizyty w Ameryce.

„Byłam pierwszą kobietą, która malowała czysto – i to był sukces mojego malarstwa” – opowiadała Łempicka. „Wśród stu obrazów można było rozpoznać moje. A galerie zaczęły umieszczać mnie w najlepszych salach, zawsze w centrum, bo mój obraz przyciągał ludzi.”

Technika wykonania: serigrafia

Wymiary pracy: 60 x 45,6 [cm]

Wymiary w ramie:  100 x 89 [cm]

Edycja zamknięta na100 egzemplarzy

Ramy: zostały specjalnie zaprojektowane do prac Tamary Łempickiej. Stylistyką nawiązują do lat, w których artystka tworzyła swoje obrazy. Technologia wykonania ram oparta jest o tradycyjne techniki pozłotnicze. Srebrne płatki kładzione są ręcznie na specjalnie przygotowane, zagruntowane powierzchnie.  Bazowy grunt oparty jest na kredzie bolońskiej  i klejach organicznych, nakładanych pędzlem na specjalnie przygotowane, drewniane powierzchnie. Końcowe wykończenie ram to politury szelakowe nakładane specjalnymi tamponami. Unikatowy charakter i kolorystykę nadają ramom końcowe warstwy patyn olejno-pigmentowych. Oprawa z passe-partout bezkwasowym i bieloną wkładką doskonale zabezpiecza obrazy. Zastosowane szkło to belgijski float 2 mm.

Tamara Łempicka (1898-1980) - polska malarka, której twórczość jest kwintesencją stylu Art déco w malarstwie. Jako młoda dziewczyna uczyła się na pensji w Lozannie, skąd dzięki swojemu statusowi finansowemu mogła  wyjeżdżać do Włoch - zwiedziła Wenecję, Florencję, Rzym - gdzie zafascynowało ją malarstwo renesansowych mistrzów. I wojna światowa zastał ją w Petersburgu, gdzie poślubiła młodego prawnika Tadeusza Łempickiego. W 1918 roku małżeństwo zamieszkało w Paryżu. Łempicka rozpoczęła wówczas studia malarskie w Academie de la Grand Chaumiere oraz w Academie Ranson u Maurice'a Denisa i Andrea Lothe'a. Jej prace można było znaleźć na paryskich salonach. Malowała przede wszystkim akty i portrety, głównie ludzi pięknych i zamożnych. W 1928 roku, odwiedziła trzykrotnie Warszawę, gdzie odbyła się wystawa jej prac w Zachęcie; natomiast kolejne dwa obrazy pokazała na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W 1939 uciekając przed II wojną światową wyjechała do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała w Nowym Jorku, ostatnie lata życia spędziła w Meksyku.