Tamara Łempicka - Portrait of Marjorie Ferry, 1932

Serigrafia "Portrait of Marjorie Ferry" wydana w limitowanej edycji 100 egzemplarzy posiada certyfikat autentyczności potwierdzony suchą pieczęcią przez Tamara de Lempicka Estate LLC oraz jest opatrzony sygnaturą Marisy de Lempickiej. 

Portret Marjorie Ferry autorstwa Tamary Łempickiej to oficjalnie najdroższy obraz namalowany przez polskiego artystę. W 2020 roku praca pobiła rekord i została sprzedana za ponad 82 miliony złotych na aukcji w londyńskim Christie’s. Marjorie Ferry to angielska śpiewaczka, którą artystka ukazała w charakterystycznym dla siebie stylu. Ujmuje nas tutaj kubistyczna forma kryjąca się pod białym okryciem, kultowe czerwone usta i wyraziste, aczkolwiek zalotne spojrzenie portretowanej. Całość otulona perfekcyjnym światłocieniem z iskrzącym pierścionkiem z drogocennym kamieniem. Historia mówi, że prezent ten, wraz z obrazem spod pędzla samej Łempickiej, został podarowany przez jej wybranka w ramach zaręczyn. W Portrecie Marjorie Ferry artystka mistrzowsko przemyca harmonię i naturalne piękno kobiety, królowej estrady. 

Technika wykonania: serigrafia

Wymiary pracy: 120 x 78 [cm]

Wymiary w ramie: 166 x 120 [cm]

Edycja zamknięta na 100 egzemplarzy

Ramy: zostały specjalnie zaprojektowane do prac Tamary Łempickiej. Stylistyką nawiązują do lat, w których artystka tworzyła swoje obrazy. Technologia wykonania ram oparta jest o tradycyjne techniki pozłotnicze. Srebrne płatki kładzione są ręcznie na specjalnie przygotowane, zagruntowane powierzchnie.  Bazowy grunt oparty jest na kredzie bolońskiej  i klejach organicznych, nakładanych pędzlem na specjalnie przygotowane, drewniane powierzchnie. Końcowe wykończenie ram to politury szelakowe nakładane specjalnymi tamponami. Unikatowy charakter i kolorystykę nadają ramom końcowe warstwy patyn olejno-pigmentowych. Oprawa z passe-partout bezkwasowym i bieloną wkładką doskonale zabezpiecza obrazy. Zastosowane szkło to belgijski float 2 mm.

Tamara Łempicka (1898-1980) - polska malarka, której twórczość jest kwintesencją stylu Art déco w malarstwie. Jako młoda dziewczyna uczyła się na pensji w Lozannie, skąd dzięki swojemu statusowi finansowemu mogła wyjeżdżać do Włoch - zwiedziła Wenecję, Florencję, Rzym - gdzie zafascynowało ją malarstwo renesansowych mistrzów. I wojna światowa zastał ją w Petersburgu, gdzie poślubiła młodego prawnika Tadeusza Łempickiego. W 1918 roku małżeństwo zamieszkało w Paryżu. Łempicka rozpoczęła wówczas studia malarskie w Academie de la Grand Chaumiere oraz w Academie Ranson u Maurice'a Denisa i Andrea Lothe'a. Jej prace można było znaleźć na paryskich salonach. Malowała przede wszystkim akty i portrety, głównie ludzi pięknych i zamożnych. W 1928 roku, odwiedziła trzykrotnie Warszawę, gdzie odbyła się wystawa jej prac w Zachęcie; natomiast kolejne dwa obrazy pokazała na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W 1939 uciekając przed II wojną światową wyjechała do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała w Nowym Jorku, ostatnie lata życia spędziła w Meksyku.