Zofia Stryjeńska - Pasterz z Tatr

Stanisław Witkiewicz, poszukujący w pierwszych latach XX wieku śladów „stylu narodowego”, zakochał się w Podhalu. Nic w tym dziwnego — do dziś góralski folklor z okolic Tatr uchodzi za kwintesencję polskiej tradycji ludowej. Na litografii Zofii Stryjeńskiej została przedstawiona pełna garderoba męska — od stóp do głów. Tradycyjne buty, zwane kierpcami, zszyto ręcznie z pojedynczego kawałka skóry. Potem „nawółki” — cienkie rzemienie, którymi tuż nad kostkami obwiązywano nogawki spodni, czyli portek. Natomiast portki, o kroju zwężanym ku dołowi, z charakterystycznym rozcięciem nogawki, szyto z sukna. Na ramionach górala widzimy serdak z owczej wełny. Wreszcie pilśniowy kapelusz, zwany kłobukiem, którego otok obszyto muszelkami — to pamiątka czasów, gdy ten egzotyczny dla terenów górskich produkt zastępował walutę. 

Plansza 19, 1939 r.

Pełny tytuł teki: "Z. Stryjeńska, Polish Peasants' Costumes"

litografia barwna/karton

sygnowany p.d.: 'Z. Stryjeńska'

Wymiar w ramie: 64 x 54 cm

Oryginalna litografia Zofii Stryjeńskiej powstała w technice druku płaskiego, z wykorzystaniem kamiennej matrycy. Praca została oprawiona w kremowe passe-partout oraz klasyczną ramę z naturalnego drewna o kolorze postarzanego brązu.

Zofia Stryjeńska (1891-1976) — wybitna polska malarka, ilustratorka i scenografka. W 1925 roku, podczas Międzynarodowej Wystawy Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, zaprezentowała w pawilonie J. Czajkowskiego cykl panneaux „Rok obrzędowy w Polsce”. Została honorowana złotym medalem na XVIII weneckim Biennale w 1932 roku. Odznaczona również  Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej. Stryjeńska na nowo zinterpretowała w polskiej sztuce folklor. Centralnym motywem jej twórczości było święto, topos nieśmiertelnego ludowego karnawału. Wykorzystując rustykalne ornamenty, z pełnym rozmachem wyznaczyła nową epokę malarstwa dekoracyjnego, pod względem zarówno formalnym, jak i narracyjnym.